Czuję i jestem
„Czuję, więc jestem” to niezbędne uzupełnienie maksymy stworzonej przez ojca racjonalizmu Kartezjusza: „Cogito, ergo sum”. Jesteśmy bowiem również i przede wszystkim istotami emocjonalnymi.
Emocje to przemijające zjawiska w krajobrazie naszego życia wewnętrznego. Zbudowane są z czystej energii. Tworzą w naszych ciałach ślady i wzory.
Rzeźbią nasze ciała w zależności od tego czy je wyrażamy czy tłumimy. Gdy blokujemy ich przepływ tworzymy zastoje energii, które mogą powodować dysfunkcje na poziomie fizjologicznym.
Gdy świadomie podchodzimy do naszego życia emocjonalnego pozwalając na swobodny przepływ emocji, zapraszamy do naszego życia zdrowie, szczęście i obfitość.
Prowadząc samochód patrzymy na poziom paliwa, oleju, temperaturę wody. Prowadząc nasze życie obserwujemy pojawiające się myśli i emocje. Emocje to sygnały, które wskazują na nasze potrzeby.
Umiejętność ich odczytywania, dawania im pełnej szacunku przestrzeni i słuchania ich przekazu to klucz do dobrego życia. Dowiadujemy się czegoś o sobie i możemy podjąć działanie w tym kierunku.
Część mózgu zwana korą przedczołową wykształcona u ludzi bardziej niż u innych gatunków daje nam szczególne atuty. Potrafimy bowiem kierować uwagę tam, gdzie świadomie zdecydujemy.
Otwieramy się na emocje, obserwujemy je i pozwalamy im przepłynąć swobodnie. Następnie chwila za chwilą wybieramy, by czuć się dobrze. Wprowadzamy to jako priorytet i nawyk myślowy.
Wzbudzając zaufanie do procesu życia, powtarzamy sobie wciąż od nowa: Wszystko jest dokładnie takie jakie ma być. Życie mnie wspiera. Wszechświat mnie kocha. Jestem bezpieczna. Jestem…
Z życzeniami dobra, prawdy i piękna,
Ewa Stelmasiak.
